Verbale en non-verbale communicatie bij afasie - scenariotest

De Scenario Test meet de communicatieve vaardigheden van afasiepatienten in alle beschikbare communicatiekanalen. De test richt zich dus niet alleen op de mogelijkheid tot informatieoverdracht via het spreken, maar onderzoekt ook de mogelijkheden tot informatieoverdracht via alternatieve communicatiekanalen. Hieronder vallen de non–verbale communicatiekanalen (bijvoorbeeld mimiek, gebaren of tekenen), schrijven of schriftelijke ondersteuning en het gebruik van communicatiehulpmiddelen (bijvoorbeeld het Gespreksboek of een elektronisch communicatieapparaat).De Scenario Test is in eerste instantie bedoeld voor afname bij mensen met een matige tot ernstige afasie, bij wie de therapie gericht is op het inschakelen van alternatieve communicatiekanalen. Voor het succes van dergelijke therapie is het van belang om inzicht te hebben in de vraag of iemand in staat is tot het gebruik van alternatieve communicatie.Therapie gericht op alternatieve communicatie wordt vooral gegeven aan afasiepatienten bij wie het spreken niet of nauwelijks meer mogelijk is, zoals bij mensen met een globale of Broca afasie. De Scenario Test kan echter ook informatief zijn bij mensen met een lichtere afasie om na te gaan of zij hun verbale communicatie ondersteunen met alternatieve strategieen. Bij Wernicke patienten met spraakdwang en een slecht ziekte–inzicht is de test vaak niet afneembaar. Bijzonder aan de Scenario Test is dat er interactie is tussen de afasiepatient en de testleider.Communicatie is immers interactief en succesvolle communicatie bij personen die niet of nauwelijks meer kunnen spreken is sterk afhankelijk van de houding van de communicatiepartner. In de Scenario Test is de rol van de communicatiepartner daarom structureel opgenomen. Met de Scenario Test wordt systematisch nagegaan of iemand een bepaalde vorm van (alternatieve) communicatie beheerst, en of hij hier zelfstandig gebruik van maakt, of met hulp van een communicatiepartner. De Scenario Test biedt zo aanknopingspunten voor therapie gericht op het inzetten van alternatieve communicatieve kanalen en stelt daarnaast het effect van dergelijke therapie vast.

 

Diagnostiek: meet de verbale– en alternatieve communicatieve vaardigheden van afasiepatienten en de mate waarin patienten hiervoor afhankelijk zijn van hun communicatiepartner.

Therapiekeuze: bepaalt welke vorm van alternatieve communicatietherapie voor een patient het meest geschikt is.

Evaluatie: meet het effect van de gegeven therapie.

Advisering: voor het opstellen van communicatieadviezen voor de omgeving van de patient.